การศึกษากลุ่มตัวอย่างอีกกลุ่มหนึ่งพบว่าระดับการดูดซึมออกซิเจนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

การศึกษากลุ่มตัวอย่างอีกกลุ่มหนึ่งพบว่าระดับการดูดซึมออกซิเจนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่พวกเขาวิ่ง 30 นาทีต่อวันเป็นเวลา 4 สัปดาห์ที่อัตราการเต้นของหัวใจประมาณ 150 ครั้งต่อนาที
ก่อนการฝึกซ้อมกลุ่มหนึ่งบ่นว่าหายใจไม่ออกหลังจากวิ่งเป็นระยะทางหลายร้อยหลา แต่หลังจากที่พวกเขาได้รับการฝึกฝนคนเหล่านี้ก็สามารถวิ่งได้หลายไมล์โดยไม่รู้สึกเหนื่อย นี่คือผลประโยชน์ของการฝึกหัวใจและหลอดเลือด
การวิ่งช่วยปกป้องหัวใจของคนวัยกลางคนและผู้สูงอายุที่มีความเสี่ยงต่อโรคหัวใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกิดจากปริมาณเลือดที่ไม่เพียงพอต่อกล้ามเนื้อหัวใจ เมื่อหลอดเลือดหัวใจอุดตันกล้ามเนื้อหัวใจอาจไม่ได้รับเลือดเพียงพอ ผลที่ตามมาอาจเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ – ปวดหัวใจ – แม้กล้ามเนื้อหัวใจตาย – หัวใจวาย แต่คนที่วิ่งเป็นระยะเวลานานมีแนวโน้มที่จะกีดขวางหลอดเลือดแดงน้อยลงแม้ว่าจะมีอายุมากขึ้น การวิ่งตามปกติของระบบสามารถช่วยให้มั่นใจได้ว่ากล้ามเนื้อหัวใจทำงานอย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด และด้วยวิธีนี้การวิ่งสามารถป้องกันโรคหลอดเลือดหัวใจ
การวิ่งยังช่วยเพิ่มการไหลเวียนและมีผลฟื้นฟูเลือด ใช้ความเร็วในการไหลเวียนและเปลี่ยนแปลงวิธีการกระจายเลือดในร่างกายทั้งหมด เมื่อคุณวิ่งกล้ามเนื้อในขาของคุณสลับกันเกร็งและผ่อนคลาย การกระทำนี้ทำให้เลือดดำกลับสู่ใจ เป็นผลให้มีโอกาสน้อยที่เลือดจะไหลไปที่ขาและโพรงกระดูกเชิงกรานของคุณ ยามนี้ป้องกันการเกิดลิ่มเลือดหรือลิ่มในเส้นเลือด การวิ่งยังช่วยเร่งการสลายไฟบรินซึ่งเป็นโปรตีนที่พบได้ทั่วไปในเลือดเข้าสู่ชิ้นส่วนที่ละลายน้ำได้และหยุดการก่อตัวของก้อนไฟบริน ปัจจัยทั้งสองนี้มีส่วนช่วยป้องกันเส้นเลือดอุดตัน